najczęściej czytane

kontakt

Chcesz aby Twój gabinet znalazł się na naszej stronie, bądź masz inne pytania?

Skontaktuj się z nami!

wyślij SMS o treści KONTAKT

lub napisz do nas

Przyczyny leczenia kanałowego

Leczenie kanałowe (inczej endodontyczne) jest metodą leczenia i jedynym ratunkiem przed usunięciem zęba w przypadku zapalenia miazgi, bądź jej martwicy. Polega na usunięciu miazgi znajdującej się w części koronowej i kanałach biegnących w korzeniach zęba, a następnie wypełnienie powstałych pustych przestrzeni specjalnymi materiałami.

Przyczyny leczenia kanałowego.

Do konieczności przeleczenia zęba kanałowo dochodzi, gdy w miazdze (czyli nerwie) pod wpływem ciągłego działania czynników drażniących powstanie stan zapalny, która następnie doprowadzi do jej martwicy. Czynnikami drażniącymi są najczęściej głębokie ubytki próchnicowe. Do obumarcia miazgi może dojść również w wyniku urazu mechanicznego (uderzenia w ząb, złamania korony zęba, nadmiernego obciążenia, bądź ścierania się twardych tkanek zęba w przypadku bruksizmu).

Ząb wymagający leczenia kanałowego nie zawsze daje dolegliwości bólowe. Jest to spowodowane zmiennością osobniczą pacjentów, a dokładniej ich wrażliwością na ból. Stąd też niezbędne są regularne wizyty kontrolne u stomatologa.

Najczęściej jednak miazga w stanie zapalnym daje okresowe dolegliwości bólowe charakteryzujące się samoistnym występowaniem o zwiekszajacej się częstotliwości i natężeniu oraz wykazuje wrażliwość zęba na gorące pokarmy i napoje.

Gdy dojdzie natomiast do martwicy nerwu bakterie z upływem czasu doprowadzają do rozpadu gnilnego miazgi, czyli powstania zgorzeli. Objawia się ona bardzo silnym bólem (szczególnie w nocy po przybraniu pozycji leżącej, pod wpływem gorących pokarmów i podczas nagryzania) oraz uczuciem, że ząb jest za wysoki (tzw. wysadzanie zęba z zębodołu).

Przyczyną bólu nie jest już wtedy miazga, gdyż ona jest już martwa, a tylko gazy produkowane przez bakterie, które się w niej znajdują. Gazy te nie mając ujścia powodują ucisk na tkanki wokół wierzchołka korzenia, co wywołuje ból i rozwinięcie sie zapalenia tkanek okołowierzchołkowych. Leczenie zgorzeli miazgi w porównaniu do jej stanu zapalnego i martwicy jest dłuższe, bardziej skomplikowane oraz obarczone większym ryzykiem niepowodzenia.

W przypadku próchnicy głębokiej, aby uniknąć leczenia kanałowego stosowane jest czasami tzw. leczenie odroczone polegające na założeniu tymczasowej plomby (na 1-6 miesięcy) zawierającej tlenek cynku, który ma właściwości lecznicze i regenerujące miazgę. Nie zawsze jednak przynosi to pożądany efekt i czasami ząb mimo wszystko będzie musiał być poddany leczeniu endodontycznemu. Warto jednak spróbować poddać się takiemu leczeniu (jeżeli są do tego warunki), gdyż ząb żywy jest silniejszy i znacznie bardziej wartościowy w porównaniu do zęba leczonego kanałowo.